3795

De totale afstand gereden uit en thuis. Via Utscheid, Haro en weer terug. Vertrokken 25 mei tot en met vandaag.

De laatste rit begon erg koud. 7 Graden was het. Gelukkig had ik mijn thermokleding en winterhandschoenen bij me. Het leek vooraf overbodig, maar 'beter mee dan om verlegen'. Het is nu rond de 16 graden. Met een temperatuurverschil van meer dan 15 graden in 2 dagen tijd heb ik het nu dus ijskoud.

Gelukkig geen regen onderweg gehad en zoetjesaan begon het zonnetje te schijnen. Op de terugweg via Lille, Gent en Antwerpen werd de groep van 8 steeds dunner en steeds vaker moesten we afscheid nemen.

Het laatste groepje van 5 - zoals we ook in Utscheid waren begonnen - hebben als laatst afscheid van elkaar genomen. Vreemd hoor om dan de laatste 30 km alleen naar huis te rijden.

Deze laatste dag alleen maar snelweg gezien. Iedereen wilde zo snel mogelijk thuis zijn om het dagelijkse leven weer op te pakken.

Mijn Intruder heeft het uitstekend gedaan. In Nederland reed ze 1 op 20. Op de Franse peage 1 op 17. Ik verdenk de Franse pomphouders ervan de pompen niet of heel slecht geijkt te hebben in combinatie met een andere samenstelling van de benzine. Wie zal het zeggen.

Ik ben net drie kwartier thuis en het is nog wat onwennig. Stilte hoor ik. Geen geruis van de wind of het geronk van onze motoren of geknal van onze uitlaten.

Ja laat ik dat maar even doen, een lekkere bak Hollandse koffie zetten. Wat heb dat gemist!

Saint Witz

Een plaatsje boven Parijs. Nooit van gehoord en ik zal er waarschijnlijk niet gauw weer komen. Het is zo'n plek als vele anderen. Een paar goedkope hotels en wat restaurantjes voor de snelle hap. Big M ontbreekt ook hier niet. Nog 493 km en dan ben ik thuis. Kijk ik toch wel naar uit. Nu ik zo dicht bij huis ben, mis ik mijn man en mijn katten. Mijn eigen bed en mijn eigen douche niet te vergeten.

Tot zover heeft mijn motor het goed gehouden. Mijn motormaatje Eric heeft alleen wat aan de afstelling gesleuteld. Ze sloeg telkens af bij plots gas los laten en remmen. Ze ziet er alleen niet uit. Als ik thuis ben maar weer poetsen, want a.s zondag ga ik toertocht Brabant rijden. Wat heb ik het slecht, maar niet heus.

Zo nog 1 nachtje slapen. Nog ff naar big M voor een lekker toetje.

Bye bye Haro!

Aangekomen in Angoulleme voor onze eerste overnachting. Inmiddels hebben zich 3 motorvrienden bij ons aangesloten. 1 vooraf afgesproken en Ad en Sjan zouden wel zien wat ze deden. Uiteindelijk kwamen we hun steeds bij een benzinestation tegen.

Onderweg wat regen gehad. Hooguit een uurtje. Daarna werd het steeds warmer en brak de zon door. Toch tot aan het eind de regenkleding aangehouden. Je weet maar nooit.

Vanavond de route richting Nederland aangepast. We pakken morgen de peage zodat we kilometers kunnen maken en dinsdag lekker op tijd thuis zijn.

Straks op buienradar kijken of ik de regenkleding wel of niet kan opbergen. We zien wel. Dat is ook het mooie van motorrijden: we zien wel hoe als we maar veilig thuiskomen.

Op de grens van Baskenland en La Rioja

T'is dat ik al die wijnranken zag en uiteraard een metershoge stier van het bekende wijnmerk. Geen enkel vermoeden dat we tijdens ons toertje van totaal 70 km in Baskenland en dan weer in La Rioja waren. Wel ontzettend mooi, groen en schoon!!! Nog niets aangetast door die verrekte toeristen zoals in het Oosten en Zuiden des lands. Een aanrader voor natuurliefhebbers.

We laten ons meevoeren in de Spaanse cultuur. 4 keer eten totaal op een dag. Eigenlijk best lekker, want je verliest door de enorme hitte veel vocht en dus zout. Ook veel water en thee drinken is een must. Althans de Hollandse delegatie. De rest drinken gewoon lekker een paar wijntjes en stappen dan ook zo weer op de motor. Ik ben maar voorin de stoet (rond de 140 motoren) gaan rijden. Voor de zekerheid, you never know.

Onze Spaanse gastheren en -dames brengen ons naar de burgemeester. In 2010 had ik dat al meegemaakt. Een soort van pr van de gemeente. Dit i.v.m. wellicht de komende verkiezingen en in de hoop dat de politie geen alcoholcontroles zullen houden dit weekend.

Morgen gaan we richting Nederland en hopen dan heelhuids dinsdag aan te komen. Eerst nog maar genieten van deze mooie omgeving, heerlijke temperatuur en ontzettend lieve mensen.

Haro, 32 graden...

En maar klagen dat het zo warm is...
Na buienradar geraadpleegd te hebben voor hoe het weer in NL is dan houdt het klagen direct op. Ik sprak mijn zus via Skype. Wij verwonderden ieder over elkaars outfit. Zij in dikke trui, ik in t-shirt met nog ergere bruine toet. En dan zit je op hetzelfde continent en maar 1450 km van elkaar verwijderd.

Gisteravond na aankomst het dorp in, samen met Spaanse, Duitse en Engelse afgevaardigden. Eten en drinken uiteraard. Netwerken ook. Vooral de Engelsen. Stomverbaasd, maar behoorlijk enthousiast over de reeds bestaande contacten tussen de Spaanse, Franse, Belgische, Duitse en Nederlandse Intruder Owners Club. Al begrijp het niet goed, want voor zover ik weet hebben de Engelsen ook een Intruders Owners Club. Vanavond maar verder met ze babbelen onder genot van een paar pints.

Ik heb het niet laat gemaakt, want ik was toch vrij moe. Nog niet eens van het motorrijden, maar van de hitte.

Vandaag komen de rest van de gasten. Ze verwachten 140 deelnemers in totaal. Ik ben benieuwd, maar gezellig zal het zeker worden.

Tot laturs...