maandag 13 augustus 2012

Aan de pil


Vanaf Iggesund ving afgelopen donderdag de reis aan richting huis. In 2 dagen tijd over een afstand van meer dan 1200 km en 2 boten te nemen. Dat was dus flink aanpoten, nou ja brommen dan!

Weer de E4 gevolgd zoals op de heenreis. De andere kant op is ook werkelijk schitterend. Langs meren, door dorpen of steden. Anderen vinden het saai, maar de E4 is een vreemde weg en daarom ook leuk. Soms een snelweg, dan weer een autoweg of een weg binnen de bebouwde kom. Ook bevat het stoplichten, rotondes en grote kruispunten. Als je dan ook nog mooie meertjes aan de westkant ziet en aan de oostkant geregeld de Oostzee langszij komt dan dommelde ik hooguit weg vanwege het gebrom van de motor.

Zoals de aankomst in Iggesund was begonnen zo ving de reis ook met regen aan. Nou ja miezeren dan. Het beloofde niet veel goeds gelet op de zeer donkere wolken. Toch nog maar geen regenpak aan in de hoop op beter weer. Dat was uiteindelijk de goden verzoeken. Een flinke regenbui viel mij ten deel en door de enorme spoorvorming zo snel mogelijk een schuilplek gezocht om te wachten totdat het overwaaide. Dat deed het ook. Toch alleen maar de regenbroek aan. Mijn jas moest drogen door de wind anders zou ik het de hele dag koud hebben.

Waarvoor je in Finland moet oppassen zijn overstekende edelherten en, ondanks alle waarschuwingsborden,  heb ik in Zweden geen één gezien. In die zin is de natuur in Finland nog wat ongerepter. Van motorrijdende Finnen heb ik begrepen dat je gewoon flink je uitlaten moet laten horen en dan gaan ze vanzelf weer de weg af het bos in. Af en toe was het wel bedreigend. Ze stonden soms midden op de weg met van die giga geweien en keken je 'straight in the eyes'. Dan liet ik mijn (open) uitlaten brullen en foetsie waren ze.

Na de hele dag gereden en gevaren te hebben wordt een overnachtingsplek gevonden nabij Lubeck. Zo rond de 700 km was afgelegd om zodoende de laatste dag het was rustiger aan te kunnen doen.
Wat een drama de Duitse snelwegen. Ik had het gevoel dat mijn nieren in de nek hingen. Wat een kuilen, gaten en dies meer zij. En dat gejaag van de automobilisten! Stelletje mafkezen. Totaal ontwent wilde ik eigenlijk rechtsomkeert maken.


Na meer dan 5500 km afgelegd te hebben en nog een paar honderd te gaan, komt de vermoeidheid. De laatste lootjes wegen wel erg zwaar. Ik krijg last van mijn rechterpols en ik ging mij steeds verzitten. Mijn derrière begon te protesteren en mijn artrose aan mijn vingers van mijn linkerhand speelt voor het eerst op. Uiteindelijk neem ik een pil die de pijn moet stillen. En dat voor het eerst in deze vakantie ondanks alle mechanische hulpmiddelen. Ik hield het niet meer uit!

Gelukkig ging het weer en kon ik de reis pijnloos vervolgen en ook in Nederland schrik ik van de soms roekeloze rijstijl van sommige automobilisten. Nog even tanken vlak voor de grens met Nederland en door een verkeerde afslag te nemen kom ik bij Nieuweschans uit. Het stelt niets voor en niets herinnert eraan dat vroeger hier de douane controleerde. Ik moet het doen met de verhalen hierover en zal het maar geloven.

Gelukkig heb ik ook de laatste kilometers overleefd en kon ik terugkijken op een werkelijk schitterende vakantie. Ik kan nu ook Finland afvinken op mijn lijstje van te bezoeken landen.

woensdag 8 augustus 2012

Een dienst aangeboden

Gisteren van het Mörtjön meer is het plan om naar Stockholm te gaan. Dat lukt helaas niet. Tot 12 uur kwam het met bakken uit de hemel en de verwachtingen daarna waren goed. Regenpak aan en karren maar. Na een uurtje gereden te hebben was het droog en bij Sundsvall aanbeland. Helaas door een technisch mankement aan de motor was er een oponthoud van een aantal uren. Een vriendelijke Zweed, met 2 kinderen, hond en met een grote aanhanger bood zijn hulp aan. Motor op de aanhanger en naar zijn huis (12 kilometer verderop) gegaan. Garage , zijn huis en al het gereedschap mocht worden gebruikt. Hij ging zelf nog even in de stad werken samen met zijn kids en niet voordat brood, beleg en koffie waren aangerukt. Wat een vertrouwen! Ik kon er niets aan doen, maar ik kreeg af en toe koude rillingen over mijn lijf. Ik voelde mij vreemd. Toen de vriendelijke Zweed terugkwam vroeg ik wat voor werk hij deed. Hij bleek een sexshop te hebben en 9 panden voor de verhuur. Ik durfde niet verder te vragen wat voor soort huurders hij had.
Nadat de motor gefixt had bood hij eten en overnachting aan. Dat werd vriendelijk geweigerd en daarvoor in de plaats werd gevraagd wat hij voor zijn diensten wilde hebben. Helemaal niets, alleen een vriendelijke glimlach. Zo gezegd zo gedaan.

Om toch wat kilometers te maken werd flink gas gegeven en zo werd toch nog 200 kilometer afgelegd met als volgende doel een overnachtingsplekje want het was al laat. Het werd Iggesund. Een verlaten camping met stugas. Uiteraard een stuga genomen opdat de volgende dag vroeg vertrokken kon worden, omdat ingelopen moest worden op het schema.

maandag 6 augustus 2012

Pluk de dag

Een stop op de brug aan de rand van de Höga Kusten om de benen te strekken. Het is, ondanks de vele wolken, warm als de zonnestralen er doorheen komen. Over het weer mag ik al deze dagen absoluut niet klagen. Tot nu toe heeft het alleen s'avonds en s'nachts geregend.

Voor de overnachting is vandaag gekozen voor een schitterende camping aan het Mörtsjön meer. En met een laat diner op een bankje aan het water is het volop genieten van een ondergaande zon. Dat doet een mens goed en dan ziet de wereld er heel anders uit.

Het nieuws lees ik bijna niet. De kranten lees ik thuis wel op mijn gemak. Van vrienden verneem ik dat het weer in Nederland vreselijk is en krijg wat headlines door. Via Google alert nog wat werk gerelateerde zaken en daar houdt het mee op. In meer ben ik nu niet geïnteresseerd.

Stuga

In Syöte een werkelijk schitterend weekend gehad. Mooi uitzicht en een heerlijk huisjes. En wat zijn die Finnen gastvrij. Ik zag wat bekende Finnen die ik vorig jaar in Nederland en afgelopen juni in Spanje had ontmoet. De begroetingen waren hartelijk alsof we elkaar al jaren kenden en lang niet hadden gezien. Je was ook een bezienswaardigheid zo met je motor en aanhangertje en dan ook nog helemaal uit Nederland! Toen ik na het inchecken langs de meute naar mijn huisje reed ging dit gepaard onder luid applaus. Kicken!

Waar je ook kwam, iedereen was heel behulpzaam en waren donders benieuwd wat je Finland vond. Ze zijn erg trots op hun land. Ik voelde mij meteen thuis bij ze.

Zondag was de dag van vertrek richting Santa Claus in Rovaniemi. De voorstelling die je ervan had kwam geheel niet uit. Behoorlijk toeristisch, duur en vreemd om te betalen om met de kerstman op de foto te willen. Dacht het niet! Ik heb vervolgens heerlijk in het zonnetje gezeten bij 21 graden en uiteraard wat foto's genomen. O.a. ten bewijze dat ik op de grens van de poolcirkel stond. Ondanks het toeristisch karakter kreeg ik wel een vreemd gevoel. Het is toch een ware belevenis en wie weet zal ik dat nooit meer evenaren.

Vervolgens de grens richting Zweden opgezocht en werd met de terugtocht aangevangen. Finland smaakt naar meer!

Geen enkel besef van tijd en voor je het weet begint je maag te knorren. Geen zin om te koken en er was zwaar behoefte aan gratis wifi. Daar heb je de Mac voor. Via internet gekeken voor een overnachtingsplek. Besloten wordt nog een uurtje of wat door te rijden. Het is nog steeds licht om 19:45 uur en zal ook een tijdje zo blijven. Immers scheen de zon nog een beetje en bijna geen wolkje aan de lucht.

Ondertussen was het alweer 21:00. Een paar kilometers onder Piteá. Na het bordje Camping en Stugor gevolgd te hebben, bleek er geen enkel huisje te staan. De tent opzetten was inmiddels geen optie meer. Op de route terug naar de snelweg en na ongeveer 200 meter stond een handgeschreven bordje met Stugor. Uiteindelijk kom je terecht bij een particulier met een drietal lieftallige huisjes. Alsof je in een poppenhuisje terecht komt met lampjes aan het plafond die in de jaren 60 in de mode waren. Deze Stuga kost 300 kronen. Geen geld als je bedenkt dat je op campings alleen voor een tent dat bedrag moet betalen en nota bene geen stroom tot je beschikking hebt. De eigenaresse werd er verlegen van toen ze het bedrag noemde.

Enfin, vandaag richting Sundsvall. Wederom schitterend weer en warm!

vrijdag 3 augustus 2012

Wifiloos

Afgelopen zaterdag ging de rit vanaf Jönköping binnendoor richting Örebrö en via Sundsvall de E4 op steeds verder naar het noorden. Die dag stond Maviken als nieuwe overnachting gepland. Een klein plaatsje aan de Höga Kusten. Niet te vinden op een gewone kaart. Werkelijk op een idyllisch plekje om te overnachten. De bedoeling was om hier 2 nachten uit te rusten. Het werden er 3! Met de tent aan het strand en genieten van het mooie uitzicht. En het weer speelde uiteraard ook mee. Het was overdag, op één ritje na in de omgeving, al die dagen zon zon en nog eens zon. En die ene bui was echt heftig en gelukkig kon na 20 minuten de rit worden hervat.

Via Maviken de E4 weer op en zo langs de kust van de Oostzee nog verder naar het noorden. Van een foto maken bij het naambordje van Luleå is niets terecht gekomen vanwege allerlei wegwerkzaamheden en dus te gevaarlijk om te stoppen. De volgende overnachting was Raneå. Afgelopen nacht dus. Wederom scheen het zonnetje bij vertrek. Heerlijk, maar nog wel frisjes om 9:00 uur, dus de winterhandschoenen en een icebreaker shirt aan.

In Zweden is het verkeer zeer rustig. Geen bumperklever te bekennen. Ze blijven netjes op afstand. Wat een verademing is dat zeg. Hoe verder naar het noorden hoe rustiger het op de weg werd.

Al gewend aan het rustige verkeer in Zweden, was het weer even een drukte van belang bij de grensovergang met Finland bij Haparanda-Tornio. Gauw tanken en sigaretten kopen. De ene is goedkoper en de ander is gelijk aan de prijzen in Nederland. Het viel mij wel op dat het nabijgelegen restaurant iedereen aan de warme maaltijd was en dat om 11:15 uur. Niet veel later bleek dat de Finnen een uurtje later leven. Tsja, 12 uur schafttijd haha.

Vervolgens ging de rit het binnenland in op weg naar het einddoel het nationale park Syote. De geplande route liep via een grindweg van 42 km voordat weer een andere afslag genomen kon worden. Wat zwaar zeg. Af en toe voelde ik mijn achterband wegglijden. Mijn aanhanger wilde mij en de motor maar niet volgen. Gelukkig was na 8 km een afslag met verharde weg. Zou een omweg naar Syote betekenen maar dat had ik er graag voor over. Zonder kleerscheuren aankomen, toch?

Voor het eerst onderweg staken herten over en soms moest ik hard in de remmen knijpen. Ze maakten zich helemaal niet druk om het motorgeronk. Mooi gezicht was dat.

Het werd ook steeds rustiger op de weg en heerlijk om hier te toeren. Het wegdek is hier in prima conditie. Zo rond 5 uur is het einddoel bereikt en neem ik zet ik de tent niet op, maar neem ik mijn intrek in een geweldig huisje. 3 Slaapkamers, 2 badkamers en een sauna. Ik ga voorlopig niet naar huis. Ik heb ook geen enkele keer het internet gemist na 6 dagen zonder wifi.

zaterdag 28 juli 2012

Jönköping

Via de veerboot Heldingor naar Helsingborg. Ik zag er al tegenop om in die hitte op de veerboot te wachten. Ook vandaag was de ferryman mij goed gezind. Bij het terrein oprijden kon ik iedereen voorbij sjezen en vooraan de rij wachten om op de boot op te rijden. Allereerst kwamen een aantal wachtenden hun auto uitspringen of gingen ze uit het raam hangen. Ja wat een bekijks haha.

Na 483 km getoerd te hebben aangekomen in Jönköping. Mooi weer en lekker temperatuurtje. Gelukkig niet zo warm als gisteren. Echter regen lag op de loer. Wat was het donker achter me.

Bij aankomst op de camping stond ik bij de receptie en toen begin het toch te hozen! OMG en de tent moest nog worden opgezet - die nog nat was van de vorige overnachting.

Tussen de regenbuien en onweer eerst de terp opgezet en daarna de tent. Het duurde maar even want inmiddels heb ik al lang en breed mooie plaatjes geschoten en brak de zon weer door.

Nu even aan de borrel bij de wifipoint op de camping. Zo maar weer mijn slaapzak opzoeken en op naar de volgende rit richting het noordoosten.

Rødby dag 1

Gisteren later dan gepland vertrokken. Mijn aanhanger was instabiel. Alles eruit, wat biertjes achter gelaten en opnieuw inpakken. Toen de gok maar gewaagd op weg naar Puttgarden voor de veerboot naar Denemarken.

Wat was het druk onderweg en hoe verder noordelijker hoe warmer het werd. 30 Graden werd het op een gegeven moment en dan nota bene in de file staan met een kokende motor.

Veel bekijks onderweg gehad en even zoveel praatjes met wildvreemden.
Bij aankomst in Puttgarden bleek de boot op punt van vertrek te liggen. Ik reed de boot op en het belletje, als teken van vertrek, ging af. Het was al 20:15 uur. Toen maar besloten een camping op te zoeken. Ik had lekkere trek gekregen, maar voor een hele maaltijd bereiden was geen tijd en geen zin, werd het tomatensoep met brood en worst.

Na het eten begon het aardig te onweren en werd er geschuild in het washok. Biertje erbij en het was gewoon gezellig. Daarna mijn tentje opgezocht om lekker te knorren. Ik was moe maar voldaan na 600 km op een dag!